Αποτίμηση της μέχρι το 2010 ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στο εξωτερικό και οι προοπτικές της

Abstract

Αντικείμενο της μελέτης αυτής είναι η αποτίμηση της μέχρι σήμερα ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στο εξωτερικό και η μελλοντική της προοπτική. Η μελέτη αποτελείται από δύο μέρη, α) την έκθεση και β) τα παραρτήματά της, τα οποία λειτουργούν ως εμπειρικά τεκμήρια. Το πρώτο κεφάλαιο της έκθεσης εστιάζει στη μεθοδολογία κατάρτισης της όλης μελέτης και σύνταξης της έκθεσης καθώς και στην παρουσίαση εκείνων των βασικών εννοιών που κρίνονται αναγκαίες για την καλύτερη κατανόηση του συμπυκνωμένου και κωδικοποιημένου κειμένου της έκθεσης. Το δεύτερο κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στο γενικότερο πλαίσιο και προπάντων στο διασπορικό τρίπολο (χώρα προέλευσης-διασπορά-χώρα διαμονής), εντός του οποίου λαμβάνει χώρα ο σχεδιασμός και η υλοποίηση της όποιας εκπαιδευτικής πολιτικής και η όλη κοινωνικοποίηση των νέων γενεών ελληνικής καταγωγής. Στο τρίτο κεφάλαιο επιχειρείται μια σφαιρική παρουσίαση και εν μέρει αποτίμηση της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στη σύγχρονη ελληνική διασπορά και στις πέντε ηπείρους, αλλά σε επιλεγμένες χώρες με σημαντική παρουσία Ελλήνων και με οργανωμένη ελληνόγλωσση εκπαίδευση. Στο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζονται η πορεία και τα αποτελέσματα του προγράμματος «Παιδεία Ομογενών» το οποίο χρηματοδοτήθηκε στο πλαίσιο των Β΄ και Γ΄ ΚΠΣ και υλοποιήθηκε, με μικρές ενδιάμεσες διακοπές, το χρονικό διάστημα Ιούνιος 1997-Αύγουστος 2008. Στο πέμπτο κεφάλαιο θεματοποιείται παραδειγματικά η σχέση μεταξύ εκπαιδευτικής πολιτικής της Ελλάδας στη διασπορά και της γενικότερης πολιτικής της για την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό στο εξωτερικό. Συγκεκριμένα, στο εν λόγω κεφάλαιο παρουσιάζονται τα σημαντικότερα αποτελέσματα της Συνάντησης Εργασίας στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας (ΚΕΓ) από 28 έως 30 Ιουνίου 2010 στη Θεσσαλονίκη, που αφορούν στη διδασκαλία της Ελληνικής στο εξωτερικό και στη σχέση του εκπαιδευτικού υλικού του έργου Παιδεία Ομογενών με τα επίπεδα γλωσσομάθειας του Κοινού Ευρωπαϊκού Πλαισίου Αναφοράς (ΚΕΠΑ) και του Πιστοποιητικού Ελληνομάθειας του ΚΕΓ. Στο έκτο κεφάλαιο επιχειρείται μια ανασκόπηση και αποτίμηση της εκπαιδευτικής πολιτικής της Ελλάδας για τη διασπορά, μετά το 1974. Τέλος, στο έβδομο κεφάλαιο της έκθεσης συνοψίζονται τα γενικά αποτελέσματα της όλης μελέτης, στα οποία στηρίζονται οι συνακόλουθες προτάσεις που, με τη σειρά τους, μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για επανεξέταση και επανασχεδιασμό της εκπαιδευτικής προσφοράς του κέντρου προς τη διασπορά, αλλά σε ένα βαθμό και για τον επαναπροσδιορισμό της πολιτιστικής σχέσης μεταξύ κέντρου και διασποράς. Το δεύτερο μέρος της μελέτης αποτελείται από τα παραρτήματα στα οποία εμπεριέχονται αναλυτικότερα εμπειρικά δεδομένα που τεκμηριώνουν αλλά και εξειδικεύουν τα κεφάλαια της έκθεσης.