Η παρούσα μελέτη στόχο έχει να συμβάλλει στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της σχολικής διαρροής στη χώρα μας αποτελώντας μέσο για την καταγραφή και κατανόηση του φαινομένου αλλά και για την ενίσχυση της σχεδιαστικής προσπάθειας των αρμόδιων φορέων με την υποβολή συγκεκριμένων προτάσεων ενεργειών για την προγραμματική περίοδο 007-2013.Στο πλαίσιο του πρώτου παραδοτέου, παρουσιάζονται οι επικρατέστεροι ορισμοί που χρησιμοποιούνται από την ακαδημαϊκή και την εκπαιδευτική κοινότητα για τον προσδιορισμό της έννοιας της σχολικής διαρροής και καταγράφονται οι ευρύτερα διαδεδομένες μέθοδοι και μοντέλα μέτρησης του φαινομένου με ειδική αναφορά στα βασικότερα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα τους. Τέλος, με αφετηρία μία σύντομη παρουσίαση των εγκυρότερων μετρήσεων της σχολικής διαρροής που έχουν πραγματοποιηθεί στον ελλαδικό χώρο, αναζητούνται ο aντιπροσωπευτικότερος ορισμός και η καταλληλότερη μέθοδος μέτρησης του φαινομένου προκειμένου να αποτελέσουν τη βάση για το σχεδιασμό του ΕΠΕΑΕΚ ΙΙΙ στο πλαίσιο της νέας προγραμματικής περιόδου (2007-2013).
