Η Άννα Ιορδανίδου και η Μαρία Σφυρόερα αναλύουν, από γλωσσολογική και διδακτική σκοπιά, την επικοινωνιακή προσέγγιση του γλωσσικού μαθήματος. Υποστηρίζουν ότι η γλώσσα για να διδάσκεται αποτελεσματικά στο σχολείο, δηλαδή για να αποκτά νόημα για τα παιδιά, πρέπει καταρχήν να διδάσκεται εντός πλαισίου, δηλαδή να εντάσσεται στην επικοινωνιακή περίσταση στην οποία παράγεται και χρησιμοποιείται. Αποδεικνύουν ότι για να ακολουθεί κανείς στην τάξη του την επικοινωνιακή προσέγγιση του γλωσσικού μαθήματος πρέπει να διαμορφώνει συνεχώς ένα πλαίσιο και «πραγματικές» συνθήκες επικοινωνίας, προφορικής και γραπτής. Είναι αυτές οι συνθήκες επικοινωνίας που θα δημιουργήσουν στα παιδιά την επιθυμία να επεξεργαστούν τις πληροφορίες, να τις μετατρέψουν σε εργαλεία και που στη συνέχεια θα τα οδηγήσουν στους δρόμους της μάθησης.
