Κλειδιά και αντικλείδια: «Εμείς» και οι «άλλοι»: εμπειρίες εκπαιδευτικών

Abstract

Oι Αναστασία Δημητρίου, Βικτωρία Λαγοπούλου και Τριαντάφυλλος Πετρίδης περιγράφουν τις εμπειρίες τους από δύο διαφορετικά εκπαιδευτικά πλαίσια: οι δύο πρώτες από ένα δημοτικό σχολείο της Αθήνας με 65% τουρκόφωνους μαθητές και μαθήτριες, εσωτερικούς μετανάστες από τη Θράκη, ο δε δεύτερος από ένα λύκειο της Θράκης με αποκλειστικά μειονοτικούς μαθητές και μαθήτριες. Και οι τρεις εξηγούν πώς βίωσαν την επαφή με το διαφορετικό σε όλες τις εκδοχές: μαθητές, γονείς, συναδέλφους εκπαιδευτικούς. Περιγράφουν πώς οι συγκρούσεις τούς έφεραν αντιμέτωπους με τους ίδιους τους εαυτούς τους, τα δικά τους όρια και τους βοήθησαν να αντιληφθούν την πολλαπλότητα των ταυτοτήτων τους και, κατά συνέπεια, την ετερότητα. Στο κείμενο εξηγούν πώς οι συγκρούσεις, που καθημερινά βιώνουν σε πολλά επίπεδα οι εκπαιδευτικοί, μπορεί να λειτουργήσουν ως μοχλοί για να προσαρμόσουν τη διδακτική τους πρακτική στις ανάγκες των συγκεκριμένων μαθητών και μαθητριών. Αυτή η προσαρμογή απαιτεί τη σε βάθος κατανόηση του πλαισίου και κυρίως τη μεθοδολογική επάρκεια των εκπαιδευτικών, ούτως ώστε να σχεδιάζουν τη διδακτική τους πράξη, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους. Γιατί διδάσκω σημαίνει πάνω από όλα ευελιξία, εγρήγορση και κατανόηση του άλλου. Μόνο τότε η διδακτική πράξη μπορεί να δίνει ευχαρίστηση.